Η φιλοσοφία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού βασίστηκε στην διαφοροποίηση και διάσπαση των όγκων.
Η τοπική τζιώτικη πέτρα ως βασικό στοιχείο στις όψεις και ο λευκός σοβάς.
Η στιβαρότητα των όγκων, η ανοιχτόχρωμη τσιμεντοκονία σε ολόκληρο το δάπεδο, και το λευκό χρώμα στην πέτρα εσωτερικά, έδωσαν την αίσθηση του παραδοσιακού στοιχείου αλλά και του μοντέρνου ταυτόχρονα, ((Less is More)).
